10
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1018
Okunma
Bir hazân bahçesiydi, ömrümün baharları,
Döküldü yaprak yaprak, sararan, düşen yıllar...
Okşadım, sevdim tek tek, saçlarımda karları,
Uzadıkça uzadı, sana ermeyen yollar...
Gönlümde neden bilmem, çiçeklerim solmadı,
Cıvıldaştı hep kuşlar, kalbime kin dolmadı.
Seni sevene kadar, kimse yârim olmadı,
Ümitler soldu şimdi; battı, yüzmedi sallar...
Her açılan çiçekte, vardı sevdiğim yüzün,
Gitmedi gözlerimden, yaz, kış, bahar ve güzün,
Doldurdu yüreğimi, kapladı şimdi hüzün,
Hasretini sımsıkı, sen diye sardı kollar...
Gel! Ne olur, artık gel! Kalan ömrüm dolmadan,
Sînende uyut beni, haydi, çok geç olmadan.
Gel, gülüm, gel sevdiğim, ecel beni almadan,
Aşk bağıma yağmur ol, çiçeklensin şu dallar!
Hâlenur Kor 19 Şubat 2009
Cevap Yaz