Tekrarına maruz kaldım bu duyguların..
Beyazıt’ta, kaldıramayacak kadar ağır yükleri,
bir çırpıda sırtına alan hamallar gibi..
Ağırdı yaşanan duygular..

Üsküdar’a birlikte geçerken vapurla..
Minik bir simit parçası kovalayan,
Martıların kavgası kadar büyüktü kavgamız..
Denizdeki dalgalar kadar dertli görmemiştim bugüne dek..
Sahildeki kayaların suçu neydi sahi?..

Oysa ben..
Az bırakmadım kırgınlıklarımızı dalgalara..
Alır uzaklara götürür,
yerine Haziran kokan bir sevinç getirir diye..

Bilemiyorum ne geldi ne gitti..
Ne sevgiler katledildi..
Bilemedi kimse..
Benden başka,
olup biteni..

Asıl önemlisi,
Sen gittin dün gece..
Ne bitmek bilmez bir gözyaşıymış,
anlayamadı kimse..

Hüzün damlacıkları yağdı aralıksız tüm gece..
Yarıda kaldı şarkılar..
Yarım bırakılan bir de sevda..

Senden kalan,
yitirilen onca hayal var..


Burak Akpınar…