okyanusu süzerim sessizliğimde
sülietin düşér sandım ufuklara
gözlerin gözlerimde demlense
nefeslerin soluklarımı kestirse derken
boynum bükük ayrılıyorum
dönüyorum soytarı sokaklara
ne de çok ayaz keser yüreğim
kaldırımlar yabancılaşmış yürüyüşüme
ben bir hiç olmuşum yokluğuna ...


ellerim cepte, ıslıklarım düğümlenir
dudaklarım dürülür gri düşlere
gülmez yüzüm, anlamsız hallerde
çöktüm bir köşeye seyreyliyorum
uçan kuşlar, koşan çocuklar,anneler
ağaçlar bahara uyanış sevdasında
gönlüm hala kış uykularında miskin!..


ne bir iki söz edenim vardır yanımda
ne de cennet bahçelerini gezdirenim
ömrüm tükenecek ayrılıklar içinde
dost diye sarıldıklarım gurbet ellerde
unutulmuş vefanın arayışlarındayım
tükenmiş bir davanın hazin sonlarındayım
keşke sen olsaydın da,üşümeseydim
soğuk ölüme karamsar yollar çizmeseydim!


Zafer Direniş
...