Bekar Hocası

Gozirolu, Avilden, Topal Melit, Top Amat gibi emmiler
bize;
“-sen kimin o(ğ)lusun”
“-benim olum olcan mı?” ları geçer
“-benim kızım ol”
“-benim o(ğ)lana alıvırayın seni”
“-ben seni gız sandıydım” derler
güya severler
ilgi gösterirlerdi

kendimizi ispatlama hırsıyla başlayan,
ve ısrarlar üstüne
şeyimizi göstermeye varan
benlik
kendine gelme,
mükellef olma,
hat da erkeklik mücadelemiz,
ilk mektepten önce oğlak,
okulla birlikte öküz çobanlığımızda şekillenirdi

“kime var(a)can”
..
“haa sen o(ğ)lan mıydın
bilemedim gadınım” (gadın=güzel)
…
“kimi al(a)can”
ardından tafsilatlar başlardı
istikbal kaygımız gerilerde kalırdı
….
falanca zengin
filan yerde kaş dölüm tarlası var, bahçası var
hu gadar geçi,
hu gadar goyun
Arpalıkdahı tarlaya sana bi ev yapıvırılar
…
“dah! de imanıımm”la
özgüvenimiz keyfe gelirdi

“-yoğ ülen ben onu alman,
onun o(ğ)lan gardaşı çok deyosan
falanın gızını al
“çöpsüz üzüm”
gayınnan elleriynen besler seni
ballı çomacınan
len hu fakıt derde derman uçu desen
kimde bal var
ağzımıza tad gelirdi

falanın gızı da var emme
onnarın o(ğ)lannarı da var,
gerçi …
sen onnarı döğer ellerinden alısın tarlaları
“höt” deyvisen, donnarını çekmeden gaçarlar
horazlanırdık,
göğsümüz şişer
duruşumuz değişirdi

“yeni yetmeliğin kapısına dayanmışlara
adresler verilir
gız alacan mı Beylerden,
yemesini, keymesini bililer”
“-emmee bana galısan
Deliamatlardan bi enik dut,
evelallah yaşadırlar,
kötü keyf davşımazlar,
aşlıkdan ölseler, dışarıya sezdirmezler
bi bakmışsın çelenden bi çöp goparmışlar
dişlerini temizleyipbatırlar
neyye len demeye galmaz
dün geçi kesdiydik de..
dişimin govuğu galmış” deller
alınacak kız değişir,
netice değişmezdi

yaşça büyüklerimizden
anladığımız kadarıyla
hiş kimsenin bobasının malına güvenme şansı yoğudu
belki de tek çıkar yol buyudu,
evlenirken istikbali temin etmek..
kuzu oğlak güderken.
bobaçca yapraklarına şansımızı sıralar
düşlere dalardık..
hepiciği el oldu şindi.