O ki bir Küstüm Çiçeği
Savurdu yüreğini dağlara taşlara
Bağırdı bağırdı duyan olmadı sesini

O ki bir Küstüm Çiçeği
Bana geldiğinde dudağında dil izi
Yanağında el izi
Yüreğinde kan izi vardı
Küçücük bir Küstüm Çiçeği
Yüce dağlar karşısında çaresiz kaldı
Sattı dirhem dirhem
Kan akıtmaz yiğitler gibi
Yalancı sevdalarda yüreğini
Ve yarı kolum kadar baldırı gibi
Geride durup seyreyledi alemi

Bugün bin asırlık Yokluğun Şehri’nde
Acılar ve yanlızlıklar yaşandıysa
Git diyenler namert
Gitme diyenler şair olduysa
Durdu şair bir ölü kaplan sessizliğinde durdu
Durdu durdu kudurdu
Yıktı dağları yol eyledi
İçindeki kin ateşini kül eyledi
Ama ne yazık ki nafile şimdi
Ne Küstüm Çiçeği’nin bağıracak hali
Ne de şairin gel diyecek dili kaldı

O ki bir Küstüm Çiçeği
Savurdu yüreğini dağlara taşlara
Bağırdı bağırdı duyan olmadı sesini