Babası sormadan sözü kesmişti
Bağırarak güle her gün esmişti
Bülbül’e dünyayı zindan etmişti
Günlerce sabretti,sevda doluydu..


Asker yollarını her gün beklerken
Sayılı günleri tek tek düşerken
Beyin yıkamaya her gün gelirken
Aylarca sabretti,sevda doluydu...


Hâr oldu temiz aşk! dışa vurmadı
Garibin derdini kimse bilmedi
Şu fâni dünyada bir kez gülmedi
Yolları bekledi,sevda doluydu....

Hem öyle hem de öyle bir köylü kızıydı. İkilem içerisinde her ne kadar sevdiğini söyleyemese de sevdiğini belli ediyordu. Biliyordu Askeri onu ve birbirini seviyorlardı, kız sabrederek bekledi amma bir an onun olmak için acele ediyordu. askere zorluk yaşatırken köylü kızı; asker direniyordu direniyordu direniyordu. sevgisine dair, aşkına eşkiya şekille. Köylü kızı zorlarken onu, onu daha zor durumda bırakıyordu. Asker çaresizce artık zamanla yapmak istediği sürprizler, özlem gösterisi ve tarifsiz sevgisi arasında sıkışakalıyordu. Ama asker kaybetmemek için elinden geleni ardına komayıp içindeki her şeyi Köylü kızına saydıkça saydı, ama nafile mi .. bunu ben bilebilmiyorum. İnşallah bu Hikayenin sonu Güzel bitecektir. öyle dilerim Can dostum. Yüreğine sağlık Kusuruma bakma. Saygı ve selamlarımla.