3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1477
Okunma
Sanırım 14 yaşındaydım.
Geçirdiğimiz zor günlerimizde bizi sevgileriyle ayakta tutan ve tutmaya devam eden
çok ama çok sevdiğim halalarıma ithaf ediyorum
bazen bir ışık bazen bir karaltı
bazen bir mutluluk bazen bir öfke
bazen dolu dolu bazen kimse
ama her zaman siz vardınız
kimisi şaşkın kimisi suskun
kimisi taşkın kimisi kızgın
kimisi kırgın kimisi dargın
ama hep siz vardınız
çoğu düşüncesiz çoğu cahil
çoğu deli çoğu çok akıllı
çoğu acılı çoğu dertli
ama sadece siz vardınız
kimse gelmedi konuşmaya
kimse sevmedi bu kadar
kimse sormadı hatırımızı
ama siz kimseye benzemiyorsunuz
Cevap Yaz