Yalnızlık uzun uzun tatar saçlarını
Çıplak ayaklarıyla dolaşır odadan odaya
Gök gürlediğinde korkar

Yavru kedileri anımsatır ensesi
Bacakları esmer ve ılık
İki küçük meyvedir yanakları

Ağzı çocuk bir sincap
Sulu elma
Koyu kırmızı tatlı şurup

Düşler nehir sularıyla taşınan çakılları
Kurutulmuş çiçeklerle dolu şiir kitaplarını
Bir öpüşüylr ağrıyı dindirecek olanı

Özlemiş bir erkeğe alışmayı
Tüm yaz aşksız geçmiş
Sır olmuş aynaya güzellik

Ağzı ıslak ve kocaman
Gelincik kadar kırmızı
Haşhaş tohumu,afyon çiçeği

Yalnızlık kahve yapar,kitap okur
Geceyi bekler bir şala sarınıp
Uyur fırtınanın sesiyle

Bir zaman daha sürecek
Kısa aralıklarla yağmur
Ve bu ağustos şarkısı....