Saklıydı zamanlar...
Yüreğimde ismin,saklı zamanların bilinmeyen hasretindeydim.
Gidişin çok dokundu bana...

Zamana küstüm.
Sana konuk olan evrene,sana kucak açan yollara küstüm...

Siyahlara büründü kentlerim,
Gecede ayaz,gözlerime bir bak!
Sen bende sıcaklığı yitirdin;
Buz kesti aşk!

Öyle engellere takıldım ki;
Düştüm,parçalandım,döküldüm...
Sana söylenecek sözcüklerde kayboldum.
Şiirlerde ağladım;
Kağıtlarım ıslak,kalemim dertli kaldı...

İçimde çok savaşlar yaşadım!
Viraneye döndü kentlerim.
Ateşkesleri kendimle yaptım;
Yıkık kaldı şehirlerim...

Sensizliğe kapılarım kırıldı,dört duvar yıkıldı.
Sen benim herşeyim,
Sen benim düşlerim,nefesim...

Ücra köşelerde kaldı aşk;
Dağınık kaldı hayaller...

Herşeyden öte hiçbirşeyde yitirdim seni!
Hiç uğruna soldurduk gelincikleri...
Narin kırılgan aşkımıza bir rüzgar değdi ve öldük,bitti!