yüzünü ört bi şöyle
parmakların değsin tenine
böyle daha güzel
daha temizmişsin gözüme

güneşin doğuşunu izle
en yüksek tepelere çık
ufuğa yankını sevdir
alışsın dünya sesine

kayalıkların arasından
bir de iki dalın ayrımından bak
uzağa
gördüklerini kendine sakla
gönlünü al yoncanın
buruşturduğun geçmişini tekrar aç
üstünü çizdiklerini peşin sıra
yeniden yaz
altını çizdiklerini de önce unut
ve tekrar kapat geçmişini

yapabildiğin şeyler olsun
en iyi bende dediğin
sende anlam bulsun tuttukların
arkanda taşı kırıntıları
yük olmaz parçalar durduğu yerde
zaman sonlanmaz sen gidince
yeni yaşına girmezsin bir mum sönünce
ya da yıldız kaymaz bir can gidince

yakana tutuşturduğun yaprak kurudu
son seferini yapan kaptan dönüş yolunda
tepesi atan adam çoktan oturdu yerine
üçüncü tekil şahıslar çoktan terketti
olay mahalini
uyanmışların rüyalarını anlattığı oldu birilerine
sokak lambaları yavaş yavaş sönmekte
bakkal yeniden saymakta parasını
evin hanımı durulamaya geçti bulaşıklarda
kaşif keşfinden sıkılır
karınca çalışmaktan usanır oldu
bir yerlerde geniş zaman üzülürken çaresizliğine...

bir de sen vardın
beynimin bir önünde bir arkasında
çıkmayı unutacak kadar önce girmiştin içime