4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
803
Okunma
Hep bir öfke içinde yaşadım biliyorsun
Sensizliği taşıdım yılın dört mevsimine
Bir sen eksiktin bende bir seni bekliyordum
Bir seni koyamadım gönlümün kafesine
Bir sen özlemdin bana, bir seni yaşamadım
Sensiz dünya bomboştu, yoktun alışamadım
Gelmiyordun nedense sana erişemedim
Bir tas su dökemedim gönlümün ateşine
Bırak açma yaramı gözlerim doldu yine
Yüreğimde kan revan olanlar oldu yine
Baş tuttu sanıyordum yine açıldı yine
Yine başladı sevdam bir hazan mevsiminde
Yine özlemim sana hasret yine başladı
Her mevsim üşüyorum kışlar bende kışladı
Ömrümüm tüm gününde içimde yağış vardı
Bir kere ısınmadım şu sevgi ateşinde
Mehmet Türkan
Cevap Yaz