"çekirgelerin istilasına uğramış münevver bir şehirde"



kızıl bir tilkinin ürkütemediği iki mavi geyik
ay altında bir deniz süvarisi
dağ kovuğunda iki yeşil kuzucuk
kitap arasında resimlerde uyuyor orman
uyandırmıyorum
sabaha kalsın güneş, sabaha aydınlık
sabaha iyilik güzellik


gökkuşağı kabanının altında çingene
çekirgelerin istilasına uğramış münevver bir şehirde
donakalmış kanlı bir halayda beş üryan delikanlı
heykel gölgeleriyle ranzasında uyuyor zindan
uyandırmıyorum
sabaha kalsın özgürlük, sabaha kardeşlik
sabaha iyilik güzellik


kıvrılmış mor pantalonlu taş kırıcı
denize düşüyor köprüden bir çekicin çığlığı
küpesinden kan damlarken buluyorlar nakışçı kızı
kabirden derin hendeklerde uyuyor figan
uyandırmıyorum
sabaha kalsın adalet, sabaha eşitlik
sabaha iyilik güzellik


ışığa dökülen sinekler gibi Avignon´un matmazelleri
ovuşuyor memeuçlarını özlemiş kaba köylü elleri
ağzına fermuar çekerek vuruyorlar Hippomenes´i
öğütülen bir buğday tanesi gibi uyuyor vicdan
uyandırmıyorum
sabaha kalsın insanlık, sabaha dünyalılık
sabaha iyilik güzellik