“Gülme öz köküne ayıptır sene
Ot kökün üstünde biter unutma”
Dedin ve yaşadın seksendört sene,
Boynumuzu bükük koydun Bahtiyar.

Seninle bahtiyar olur yazardık,
Sen dik durur iken bizse bizardık,
Seni bilmeyene elbet kızardık,
Boynumuzu bükük koydun Bahtiyar

Ana dilin arı Türkçen ballandı,
Bayrak olup Türk yurdunda sallandı,
Aç köpekler üstünüze çullandı,
Boynu bükük koydun bizi Bahtiyar

Olmadı dünyada bahtın sana yar,
İnşallah olacak ahretin imar,
Sevsin yeter seni en büyük mimar,
Boynu bükük koydun bizi Bahtiyar.

Resulzade seni bekliyor şimdi,
Elçibey’in akan yaşları dindi,
Gelir Samet vurgun der gelen kimdi,
Boynu bükük koydun bizi Bahtiyar.

Ali şir-nevai bakar bir yandan,
Fuzuli de gelir ulu divandan,
Söz açılır bugün ile yarından,
Boynu bükük koydun bizi Bahtiyar.

Yaşayacak elbet fikrin sözlerin,
Geride kalmasın güzel gözlerin,
Atasıydın rehberiydin bizlerin,
Boynu bükük koydun bizi Bahtiyar.

Oğuzsoylum sana yandıkça yandı,
Devamlı gönlünde yaşatır kendi,
Sen yokken kendini gölgesiz sandı,
Boynumuzu bükük koydun Bahtiyar

14.02.2009
OGUZSOYLUM