GERÇEĞİ BİLİYORUM.
Sevgilerden bir dünya, kurulsun istiyorum.
Yaratan Allah’ıma, şükredip ağlıyorum.
Niçin yarattı bizi, kendime soruyorum.
Sebebini ararken, cevap düşünüyorum.

Olur mu ihtiyacı, yarattığı kullara.
Ol emriyle yaratıp, hükmederken bunlara.
Yerlere ve göklere, sayısız yıldızlara.
Yanıtını bilmeden, cevaplar arıyorum.

Bunca nimet güzellik, ondan bize armağan.
Biz ona kulluk yapsak, sever bizi her zaman.
İsyankar olanların, inanın hali yaman.
Ben bu hali görünce, hüzünle doluyorum.

Her şey insan emrinde, o her zaman gönlümde.
Beş vakit ibadette, o var kulun dilinde.
Her şeyin sahibi o, hüküm vermek kendinde.
Verdiğini bilerek, ona hamd ediyorum.

Cennet var cehennem var, bu dünyada öyledir.
Cehalet var ilim var, güzellikler güldedir.
Kimi alın teri yer, kimi haramzadedir.
Ben bunları görerek, hayrette kalıyorum.

Kimseye kalmaz dünya, ömrün biter gidersin.
Son nefesle birlikte, defterini dürersin.
Yaşadığın hayatın, hesabını verirsin.
Niçin yarattı bizi, böylece anlıyorum.

Suç işleyen insanlar, atılır hapislere.
Vahşi hayvanlar niye, kapanır kafeslere.
Şeytan bizle uğraşır, hükmeder nefislere.
İblise uyanları, perişan görüyorum.

Bu dünyada zengin çok, düşünmezler fakiri.
Ölüm var bize diye, getirmezler tekbiri.
Netice tabii ölüm, şaşıracak her biri.
Bu hale düşenlere, inanın acıyorum.

Hele devlet malını, yiyenler hiç düşünmez.
Bu millet neler çeker, çekmeyenler bilemez.
Halbuki bu dünyada, haram yemeye deymez.
Yiyenleri görünce, vallahi şaşıyorum.

Niye yarattı bizi, anlaşılır böylece.
Hiç aynı görünür mü, gündüzler ile gece.
Biri hüzün simsiyah, biri güllerden bahçe.
Günahlarla sevaplar, cevabı buluyorum.

Türkmendağlı felsefe, yapıyorsun şiirde.
Bunları düşünenler, kalmadı bu devirde.
Biraz düşünselerdi, hak yenmezdi belki de.
Niçin yarattın Rabbim, gerçeği biliyorum.
HİLMİ CAN.
ŞUBAT.2009. (2234)