Okul günleri

köye dönen yolda en çok sürü izleri,
ordan-burdan havlama
bir kaç ta çocuk sesi.

çocukluğumda bu köy
böyle ıssız değildi
bahçesinde koştuğum okul,
oyun oynadığımız arkadaşlar.
gözümün önüne geldi.

Arif Ali Bıçakçı’nın diktirdiği
kavaklar, budanmamış.
Bayram Akyollu öğretmenin yaptırdığı
okul duvarlarında
taş üstünde taş kalmamış

bayrak direği boş,
Atatürk büstü bekçi, kaidesinde,
Bir başına orta yerde
Öğretmen evi güvercin yuvası.
terkedilmiş.
yapayalnız.
bakımsız
akasya ağaçları.

çocukluğumda bu okul!
böyle terkedilmiş değildi
Dörtgöz’le, Ramazan Nalbant
öğretmenlerimizdi...

“-bu ücra köye,
bir candırma gelirdi
arada bir belletmen,
ya da eğitmen
çok sonraları da öğretmen

ve
bulduduğu ilk fırsatta kaçardı köyden
maaşlı imam verildiğinde de
netice değişmedi”