AHMED YESEVİ.
Hocaların hocası, şairdin ulemaydın.
Uzun ömür yaşamış, erendin evliyaydın.
Alimler yetiştirdin, İbrahim’in oğlusun.
Peygamberin dostusun, Rahman ile dolusun.

Buhara’lı Ahmed’sin, Yesi’de yaşadın sen.
Peygamber sevdalısı, ondan koktu güle ten.
Yunus benim pirimdir, sana canım diyen ben.
Peygamberin gülüsün, güzellikle dolusun.

Alimlerin alimi, yüreği Allah dolu.
Altmış üç yıl yeryüzü, altmış üç yıl Hakk kulu.
Yer altında dar yerin, cennet’de bahçe nurlu.
Peygamberin dostusun, kokan gülle dolusun.

İlminle Hakkı buldun, yazdın hece şiirde.
Hemadanlı Şeyh Yusuf, hocan idi devirde.
Ondan aldın feyzini, ilim açtı gönlünde.
Peygamberin gülüsün, tatlı dille dolusun.

Bir çok memleket gezdin, Yusuf’tu mihmandarın.
Hocandan halifelik, beratını sen aldın.
Dini şiirler yazdın, Horasan da nam saldın.
Peygamberin dostusun, esen yelle dolusun.

Altmış üç yıl yer üstü, altmış üç yıl yer altı.
Yaratan yüce Allah, ömrüne ömür kattı.
Senden ilim alanlar, aleme ışık saçtı.
Peygamber’in gülüsün, ilimlerle dolusun.

Yaşıyor senin adın, okullarda her yerde.
İlaç olur şiirler, dert veren bin bir derde.
Hala güller arıyor, seni öten bülbülde.
Peygamber’in gülüsün, sevilmekle dolusun.

Muritlerin nurusun, onlara ışık verdin.
Hakk hakikat yoluna, nice emekler serdin.
Sen büyük bir alimsin, kurandan ilim derdin.
Peygamber’in dostusun, cevherlerle dolusun.

Türkmendağlı şiirle, yazdın büyük alimi.
Yad ettim bu şekilde, büyük insan velimi.
Dizelerim yazıyor, Yesevi’yi daimi.
Peygamber’in gülüsün, mucizeyle dolusun.

HİLMİ CAN. (2233)
ŞUBAT.2009.