Altıncı doğum gizli, ecel ile birlikte,
Üç hafta loğusalık, üşütme sebep ilkte,
Üç gün sonra küllükte, üstüme ateş yağdı!
Can havliyle fırladım, çift el pişti küllükte…

Son defâ gezim oldu, kaçamak için çıktım!
Tam sekiz gün aç kaldım, bu son seferde yittim!
Şair bulunca beni, ben beni çoktan yıktım,
Yirmiiki aralık, mezarım şu küllükte…

Yirmibir gün emzirdim, üç erkek bir kızımı,
Tâmâmiyle doğrudur, şair yazdı sızımı,
Bir hayat böyle söndü, kefenledi bezimi,
Des-değirme eyledi, örttü açık gözümü…

Maksadım üzmek değil; ben bir sokak kedisi,
Şimdi emziriyormuş, yavrumun en irisi,
Üçü sarılıyormuş, dördüncü vekil ana,
Boğazının altını, anne- meme gibisi…

Tamam on hafta doldu, salacakmış sokağa,
Son iki doğurum da emânettir; Allah’a,
Kızan zamânı geldi, sağ kızım; murad ala!
Cânı veren- alan O, hamd- eyledim; Allah’a.

Kadir Yeter. TRABZON.


20.9.2011 Sâlı günü notu:
Piliçkız’ın son kızı da 18.9.2011 Pazar günü, yoldan karşıya geçerken; araba çarpması sonucu öldü. Bir tek kardeşi(erkek kedi); Aksaktimur kaldı.

Size bir sürprizim var(Eklenme târihi: 22.3.2012):
video.mynet.com/kadir_yeter/Y...vgisi/1439171/