3
Yorum
0
Beğeni
1,0
Puan
1263
Okunma
Seni tekrar içime almayı kabul ediyorum kızım,
dersen
uslu bir çocuk olacağıma söz veriyorum anne
ömrümün en boktan çağlarında yalnızlık olmak ne acı
kimsesizliğimden derlediğim yorganları
sokak çocuklarına örtüyorum
bazı geceler onlar bile
onlar bile oturup anne
yalnızlığıma ağlıyor
biz bunu haketmedik patron diyorlar
biz bunu haketmedik
ah çocuklarım, biz bunu nereden bileceğiz
diyerek teskin ediyorum onları
sabaha kadar kusuyoruz
yanımızdan geçen ayyaşlara küfürler..
sonra bir bekçi geliyor
o da bize küfür..
gün doğsa da bir çöp arabası gelse diye hayıflanıyoruz
eli boş bir çöp arabası
bize gelip
en fazla ne götürebilir ki
-uyuyalım patron
-uyuyalım çocuğum..
1.0
100% (1)
Cevap Yaz