28
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1607
Okunma

Baharı yitirmiş mevsimler
hazanlar kışa durmuş
gittiğin yollar kaybolmuş
silinmiş adın benden
tutuklu gözlerimde kelepçeler paslanmış
bakk hüsranlar yaşa durmuş!
kaldır başını yereden suçunu biliyorsun
hangi vicdanla; hangi gururla
sararmadan rengin;
sızlamadan vicdanın;
ürpermeden tenin;
içimde duruyorsun.
bakkk içimin selleri yorulmuş!
ben senden gittim
silindi kalbimden künyen
aldım gözlerimi senden
gölgen bile artık silindi benden
bakk içimde yeni bir ben dirilmiş’
ne ağlamalarım kaldı gece yarıları
ne düşümden akıyorsun yastığıma
nereye baksam bölük börçük dökülüyosun
ve inan içimden dembe dem sökülüyorsun
bakk içime mizanın terazisi kurulmuş!
öğüttüm zamanın çarkınsa seni
un ufak oluyorsun
belki tarumar gülistan
ama ama! sen de sararıp soluyorsun
baaaak baaak boynuma
vedanın son hçkırığı sarılmış!
baaak hazanı yitirmiş mevsimler
hazanlar kışa durmuş
gitiğin yollar kaybolmuş
silinmiş adın benden
hüsranlar yaşa durmuş!
NİLÜFER GÖKDEMİR GÜR
12/02/20009
MERSİN