Kar yağıyordu ince ince büyük kente
Beyaz ölüm diye düşündü üşüyünce
Oldum olası karı hiç mi hiç sevmezdi
Soğuktu hava ve tipi vardı,grip almıştı
İliklerine kadar üsümüştü genç adam
Habire yağıyordu kar durmadan
Metroya bindi kitabını açıp okumaya başladı
İçerisi sıcacıktı içini bir mutluluk dalgası sardı
Birden kendisini izleyen bir çift güzel gözü farketti
Aman Allahım dedi içinden ne kadar sıcaktı bu gözler
Ve ne kadar içten bakıyordu kendisine
Genç adam gülümsedi gözlerin sahibine
Genç kız gülümsemesine karşılık verdi içtenlikle
Tanışıp arkadaş olmuş kaynaşmışlardı birlikte
Yeni yepyeni ufuklara yelken açıyorlardı
Güzel bir rastlantı sonucu büyük bir aşk başlamıştı
Hayata böyle güzel rastlantılar hazırladığı için Allah a
Şükrediyordu genç adam,içi içine sığmıyordu adeta
Bu güzel sürprizleri hazırlayan Allahın yüceliğini düşünüyordu
Bin de bir insanın yaşayacağı büyük aşkını çok ama çok seviyordu
Kar yağıyordu büyük kente sevgi beyazlığında,yağıyor yağıyordu
Ve genç adam kışın soğuğunda aşkın sıcaklığını yaşıyordu

Nihat Gülle
Şair ve yazar