elli ellibeş yaşı
perişan üstü başı
yağmurla çıka geldi
oturdu ayrı
masa köşe

gülüyordu adam
kendi kendine
sonra domuşuyordu
aklı başında değil
garibimin

kahveciye çay söyledim
bir ona bir bana
çayı söyleyince
hakır hakır
kıkır kıkır gülüyordu

gülüyordu ara sıra
kendi kendine
başka zamanlarda da
gördüğümge
biraz sımıttım*

ona göstermedim
bana gülüyor diye
bozulacak belki
o kıkır kıkır
ben sımıtık

komik şeylere
gülerim hep
dertli de olsam
paaram olmasa da
huyum bu benim

çayı bitirince adam
şöyle kafasını çevirdi
bir sağa bir sola
göz göze gelir gibi olduk
esrarlı baktı

cigara vereyim diyecektim
cesaret edemedim
dışardan börekçi geldi
iki tane istedim
biri ona biri bana

o yedi sevinçle
ben de yedim
sekiz köşeli kasketi
masanın üstünde
sımıttık ikimizde

börek güzelmiş dedi
birer daha
yiyelim mi dedim
gözleri parladı
hakır hakır güldü

börekçiden iki börek
iki parmak imiyle geldi
son paramı verdim
bende gülmeye başladım
oda kıkır kıkır

hiç keyfim yoktu
bu akşam
dünde yoktu
ağaçlar bir sağa
bir sola yatıyordu

buram buram yüreğim
kalabalıktı içerisi
hıncahınç doluydu
göz gözü görmüyordu
diken üstündeyim

çay söyledim
tokluğun üstüne
iyi geldi demlendim
çaycıyla tokalaştım
yarına görüşelim usta

oturduğum mahalle kahvesinden
eve giderken üşümüyordum
düşünmüyordum mutluydum
yürüyordum umutla
dop doluydum

120209 denizli

sımıtma:gülümseme