Biliyor musun?
Ben de en çok çocukluğumu özlüyorum
Hani körebe oynarken,
Hep seni yakalardım ya ilkönce
Başkalarını görmezdi ya gözüm
Yüreğim sarılırdı ya ellerine
Saklanırdık ya hep aynı köşelere
Birbirimizi bekler gibi
Sen beni bulurdun saklambaçta ilk önce
Ben de seni.
O anlar canlanıyor ilk önce belleğimde
-
Öyle özledim ki çocukluğumu
Özledim,seni çocuklar gibi sevmeyi
Çocukça beklemeyi
Çocukça gülümsemeyi
Çocukça riyasız sevmeyi..
-
Şimdi iki yüzlüler sardı çevremizi
Sensiz tadı yok sevmelerin
Boynu bükük,sensiz gülümsemelerin
Tadı kalmamış hiç bir şeyin
Seninile gitmiş tüm tatlar sanki
Bırakıp gidince,darda beni.
-
Şimdi; sadece köşe kapmaca oynanıyor
Sen dolu sokaklarda.
Biliyor musun?
Oyunlar bile değişmiş şimdi
senin gibi ,biraz da
Her tarafta ekmek kavgası
Köşe başlarında korkular cirit atıyor
Yollarda korku,sokakta korku,
Yüreğimde korku
Kaybedecek hiç bir şeyim kalmamış
Senden başka, eyvah ki eyvah ‘!
Sensizlikten ötesi,çıkmaz sokakmış hayatın
Anladım ki sensizlikten öteye yol yok
Sokakların ıssız oluşu bu yüzdenmiş
-
Bu korkudan olsa gerek
Seni bırakıp ,sokağa bile çıkamıyorum sensiz
Ya da gitmiyor ayaklarım
Arşınlamak istemiyor kaldırımları
-
Şİmdi kötü zamana kalmışız
zifiri karanlık her yanımız
Sensiz hep zindan bir yanı,
o eski sokakların
Ben de sana sığınıp vazgeçtim
Artık körebe bile oynamıyorum
Saklambacı yasakladım yüreğime
-
Sadece;
Misket vurgunu yüreğimden vazgeçmedim
Sensin diye sahibi,kimselere vermedim
İşte bu yüzden,sadece seni sevdiğim için
Çocuk olabilmeyi çok özlüyorum,biliyor musun?
Ama elimden de bir şey gelmiyor ya hani
Aslında,sensiz büyümek,haram olmalıydı
Büyüdük işte,elimizde olmadan
Ama ben halâ,o günkü çocukluğumla
Geçiyorum o eski sokaklardan
Seni, çocukluğum gibi seviyorum
Yaşımız dayandı 50’ye
Oyun bitti,biliyorum.
Ama,seni hala seviyorum