Bu kadar coşkunluk aşkın eseri
Aptaldan beterim olmuşum deli!
Görmemiştim böyle eşsiz güzeli
Gönlüne birazcık saygı duymazsı...

Kapılar kilitli gönül kıskanır
Beni de el gibi yabancı sanır
Güzeli bulmuşta koynuna alır
Sarıp, sarmalayıp beni koymazsın...

Neyleyim kıskanır gönül güzeli
Her gece düşümde kınalı eli
Sardıkça hoşlanır incecik beli
Sevdim derim amma beni duymazsın...

Bir yabancı olduk aynı bedende
Anlayacaksın sen ruhun gidende
Kalbinde hoşluk var sevda girende
Kırlarda çiçekler, güller koymazsın...

İsyan çıktı şimdi aynı bedende
Güzeli kıskandı ruhum da bende
Gönül bu neyleyim sevmiş bu tende
Aşkımla beni hiç rahat koymazsın...

Ruhum bu isyanı bastırır belki
Senin hissin mi var seven benimki
Kara toprak senin gerçek aşkın ki
Benim olan aşkı, bana koymazsın...

Böyle olacaksa ömrümün sonu
Bu teni yakarım bırakıp onu
Yeter artık yeter kapansın konu
Sürekli iğneler huzur koymazsın...