Şiir kafiyesiz ise şair meyvesiz olur
Şiir kafiyelerle zenginlenir şair kendini bulur
Benzetmeler olmazsa şiir sadelik alır
Şair birini şiirde benzetmezse hep aynı yerde sayıklar kalır

İçinden çıkılmayacak cümleler yazacaksın
Öteyi beriyi işe katmayacaksın
Açacaksın ağzını yumacaksın gözünü
Birilerine yaranmak için kaybedeceksin özünü

Sana birileri cephe alacak belki
Karşıt görüşlü şairler seni karalayacak
Senin yazdıkların sana kalacak belki
Yazdığın her yalan seni yaralayacak

Bir gün karşına çıkacak yazdıkların
Okuyanlar tarafından yüzüne vurulacak
Senin şairliğin bu olmamalı bu olmamalı kalıntıların
İnandırıcı olmalı ki sahiplenilsin bıraktıkların

Sen düşünürsün doğrudan yana olmalı kalemin
Çıkar gözetmeksizin gerçekleri göstermek görevin
Yazıyorsan bir şeylerin bilincinde olmalısın
Sen şairsin hiç bir şey için değişmemeli hep kendin kalmalısın….