17
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1269
Okunma
Uçsuz bucaksız vadiyi sararken gözlerim
Rüzgarın içimi titredişi, yüzümü okşayışı...
Zehir kokan, insan kalabalığı sıkıştırılmış şehirden
Her defasında koşar adımlarla girdiğim sokağından
Otantik, iki kişiden fazlasını kabul etmeyen odandan
Senden ve senden artakalanlardan kaçarcasına
Huzur iklimini buldugum bu yerde
Dinginliği yaşıyorum dolu dizgin
Köşegenler, keskin çizgiler artık yok boyutumda
Dar odalardan, sıkışmış şehirden vazgeçip
Kucakladım yeni hayatı, geride bıraktıklarımı sorgulamadan...
baran ...