Dost bilinen dostlarının kederleriyle mükedder
Hem de sevinçleriyle mesrur olandır hasb-el kader

İyi günde yaklaşanlar ne hikmetse pek fazladır
Kötü günde selâm bile vermeyenler aşinadır

Zülf-i yâre dokununca kuzu ejderha kesilir
Sözde dost geçinenlerden bir gün mutlak vazgeçilir

Bin akılsız dosta yeğdir bir akıllı düşman elbet
Kûşe-i izbende geçmez bütün ömür, gel de sabret

Maddeyi mânâya üstün görenler pek çoğalmakta
Fâsid daire içinde kalanlar hep yoğalmakta

Önce kendinle barışık olman gerek bu kulvarda
Aynı minval üzre soluklanmalısın has ummanda

Dost kazanabilmek için salt iyimser olman yetmez
Özverili ve diğerkâm yüreklerde sevgi bitmez

Memba-ı sevgiden içen kolay kolay cana kıymaz
Cana kastedenler ise kesinlikle iflah olmaz

Hırslanmadan var’la yetin, kendine yet, haddini bil
Şayet güçlü olacaksan büyük düşün çalmasın zil

İlim de bir ibadettir çalış, araştır ve öğren
Bilmemek ayıp değildir müspet bilgilerle bilen

Sevgi, saygı ve hoşgörü karşılıklıdır kuşkusuz
Abesle iştigal olur olmaya yürek duygusuz

Duygun, düşüncen, amelin aslının has aynasıdır
Ol lehçe-i lisanınsa harsının vasıtasıdır

05.02.2009