Ay,usulca yanaştı buluta,
Bulutlar umut yüklenmişti,
Gecede loş bir aydınlık,
Gizemli bir sessizlik vardı.
Uzakta karanlık dağlardan,
Huzur yayılmaktaydı.
Daldım , dağlara doğru
Benim,ruhumun mekanıydı oralar.
Hiç huzur mutluluk bulamadım;
Yalancı sahte ışıklardan,
Yapay kat kat,ürkütücü binalardan,
Şatafatlı giysilerden,
Boş lakırdılı kalabalıklardan,
Dağlarda hissettiğim,huzur kadar.
Ayın altında,kapadım gözlerimi,
Tenime dokunan rüzgar,
Beni alıp dağlara götürdü,
Özgürdüm,dağlardaydım
Bağlanan dilim çözüldü,
Körlenen yüreğim coştu,
Koştum koştum,
Kollarımı açıp kendi çevremde döndüm,
Avaz avaz haykırdım.
Dağlar,koca dağlar,
Sahteleğe baş kaldıran,
Başı dik mağrur dağlar,
Ben geldim size geldim
Yiğit değilim,zalim hiç değilim,
Ama sizin sevdalınızım,
Saklarsanız ebedi misafirinizim.
Karanlığın içinde bir ses,
İstemeden irkildim,
Gözlerimi açtım,
Dağlarda değil idim,
Birden karamsarlık çöktü,
Buruklaştım,içimi çektim
Özlemim dağlar,hasretim dağlar
Başı dik mağrur
Özgürlüğün simgesi dağlar.
Varlığınız cesaretime,
Mücadeleme öncüdür.
Siz başınızı eğmediğiniz sürece,
Çevremdeki sahteliğe,hainliğe
Ben başımı asla eğmeyeceğim.............

tuğbay