4
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1332
Okunma
Gecenin kör karanlığında,bilinmeyenin doğum sancısı,
Yalnızlığın,sensizliğin hiç bitmeyen acısı.
Elim,kolum bağlanmış bir esir gibi adeta.
Çaresizce dolanıyorum,karanlığın kucağında.
Kaçtım önce senden istemedim sevgini.
Bilmiyordum,beni gerçekten sevdiğini.
Git diyordum ama istemiyordu yüreğim.
Paramparçaydı kalbim koparırken bağımızı.
Yaşamaya çalıştım sensizlik ikliminde.
Olmadı ,yapamadım med-cezirlerinde.
Kararsızlığındı yaptıran bunları bana.
Sev istemiştim sadece benim gibi sen de.
Uzattım ellerimi hissetmiyor musun?
Hıçkırıyorum sesimi duymuyor musun?
Gözyaşlarım sel oldu görmüyor musun?
Sensiz yapamayacağımı bilmiyor musun?
S.A
Şiirin sahibi
Cevap Yaz