3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1328
Okunma
Ezberimi bozdu ayrılık…
Bütün acılar çıplak
/hükümsüz/
ve bütün yaşanmışlıklara tövbeliyim,
sensiz yaşamak iklimsiz
ve acınla lekeye bulandı güz...
Acın sıyrıldıkça
Evvellerinden…
Gidişinin gölgesi çöktü güze
Anladım...
Ademoğlunun güze küskünlüğünü
Sustum…
Yaralarımdı kabuğum.
Bir güz ayrılığıydı
En taze kavrukluğum.
Elmanın yasak tadı ağzımda
Günahları tövbeye tutuldum…
En başa dönebilmeliydik
Rahminde arınmalıydım .
Tüm acılardan
Sen taze gelin.
Ben rahminde
Bir masum cenin.
Doğmalıydım.
Ve neler çaldıysa Ademlik bizden
Soyunup
İklimsizce...
Hazanı silmeliydik ömrümüzden
Kim bilir?
Belki baharı bulurduk.
Cevap Yaz