2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
955
Okunma

Çok güzelken bilirim onu
birgün gördügümde yüzü yoktu
saçının kısalıgında aklar
aklara bulanmış yeşil gözleri vardı
şarabı ne elindeydi nede şişede
yüreginde ruhunda beynindeydi
şarhoş degildi yüzü olmayan
içtiginde kendini kaybetmezdi
ruhuna akıttıgı
insanlıgın özümsenmiş enzimiydi
bu şarap ne eldeydi nede şişede
alimlerin süzülmüş ilmindeydi
yüzü olmazdı elbet
günahlara dönemezdi
anlındaki çizgilerden utanırken
ve misyonunu tamamlarken ebediyete dogarken
ölümün aynasında yüzleşirken
beni görecekti elbet