Yazı yazmak istemem,hep okumak isterim
Bazende çekilir bir kenara hayallere dalarım
geçmiş bir flim şeridi gibi geçer
Gözlerimin önünden
İçinde kendimi ararım.

Geçmişin dışında durmaya çalışırım
Silmek isterim beynimden
Seyirci kalmak değil unutmaya çalışırım.
Kendi düşünceme göre boşa geçen bunca sene
Yaşandı ve bitti demek isterdim.

Gene daldık hüzün dolu günlere
Sabah sen akşam ben
Günü tamamlıyoruz sanki.
Bırak diyorsun hüzünle dolu geçmiş yılları
Ben bırakıyorum ama onlar hep peşimde
Kaç sefer taş attım yardım kafalarını

Gene bırakmadılar yakamı.
Yalnız kaldığımı görmesinler
davetsiz misafir gibi gelip
Yerleşiyorlar beynime.
Düşünmüyorum artık ne beni
Nede yalnızlığımı

Unuttum ben olduğumu
Sadece yaşayan biri.
Kim olduğu belli değil
Aklımı kaybediyorum galiba
Belkide onlar deli değil
Ya da biz akıllı değiliz.

Madalyonu ters çevirsekmi acaba?
Yerlerini değiştirsek
Satranç oyunu gibi
Piyonları versek veziri alsak
Kale ile kendimizi savunsak
Fil ile hücum etsek
Atla engelleri aşsak
Yeterki aklımız olan şahı korusak.

Her bilene bir yer varsa bu dünyada
Bizler o bilenlerin kuklasıyız sadece.