Fırtına var havada!
Bahçede nar ağacı
Tek yaprağı kalmamış,soyunuk,
En tepesinde,mostralık,
İrice yalnız bir nar var.

Muhtemel ağrılar kaplamış,tüm vucudunu,
İçine işlemiş fırtınalar...
Uzak durmalısın!
Takılmamalı,yine zihnine!
Ruhunu şeytana satmışın birisi,
Günü gecesi olmayanı,
Baştan sona gürühu!
Baştan sona melaneti.

Kiminin deli dediği...
Kiminin de akıllı...

İşte o kişi,
O,olmayasıca melun işte,
Seni kahır ismiyle,kahretmedi mi?
Hastalar,hastası etmedi mi?
Hani nerede senin,
Nuh Nebi,tarihinden kalma bastonun?
Nerede yazılı kağıtların?
Anılarını önce...
Yakıp yıkıp,
Seni,mahfetmedi mi?
Etti.

Be hey vicdansız!
Ne sandığını bıraktı,
Ne sepetini.

Banka dolusu...
Paraları varmış,
Dört bir yerde arsaları,
Vesaire vesaireleri...
Daireleri...
Yetmedi.

İncir çekirdeğiydi,bunlar ona!
Dişinin kovuğunu doldurmadı,
Velakin,öldürmek için,
Bazen,
İlla da silah gerekmezdi.

İşte sen,manevi değerleri çok yüksek...
Güzellikleri...
Yaşam ayarlarını,
İhtiyaçlarını...
Çöpe atan,
Bir meluna,mecburi muhatap kalmaktan,
Öldün öldün,dirildin,
Dirildin de...
Yine de öldün.

Müfide DECDELİ.