0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
911
Okunma
Bir parkta bir banta iki elim bir başım
anlatmaktayım kederimi kendime
birazda aglamakyayım
buraya gelmeden almıştım
yarım dert yarım keder birazda hüzün sardırmıştım
yüz yüze kalnıştım
önce gözlerim utandı sonrada ben
iki elim bir başım yine dizlerimde
kendime seninle soruyorum neden
nedensiz cevaplar veriyorum utanmadan
anladım insan anlamıyor bu dertle yanmadan
birazda gözyaşıyla süslüyorum hüzünümü
oturup acıyorum kendim kendime
işte bu kısır döngü yaşanırken hergece
içimi birgün korkusu kaplıyor
panik atak nöbetlerim tutuyor
yüz yüze gelirsek diye
ben sadece korkmayı biliyorum
korkularımdan korkarak
erol.cuce
