Ne aşk meşk dalgası
ne sağ-sol kavgası
ne de yaşama kaygısı
benim derdim sadece
bir kilo kayısı
belki yiyen olur diye yazıyorum..

Hergün düşünürüm ben
ne mantıklı,
ne mantıksız..
hem anlamlı,
hem anlamsız..
Düşündükçe büyür içimdeki allahsız..
Birden afacan duygular sarar bedenimi
Heycanlanır korkarım..
Heeyy!
kimse yok mu?
siz bilirsiniz
ben zaten
belki duyan olur diye yazıyorum..

Şimdi devam ediyorum anlatmaya
Bakalım ne çıkacak
ne çıkmayacak sabaha..
Kim ölecek
kim kalacak?
Belki yaşayan olur diye yazıyorum..

Efendim öncelikle
ben bir deliyim..
neden diye sorarsanız,
normal insanlar gibi değilim..
normal düşünmüyor
normal yaşamıyorum..
Ne garip duygular besliyor yüreğim
Ne garip fikirler üretiyor beynim
ben kendimi anlamıyorum ki
nasıl anlatayım?
Belki beni bi anlayan olur diye yazıyorum..

Birtürlü kendimi sevemiyorum..
Bazen çok mutlu,
bazen çok mutsuz oluyorum..
nasıl bir duygudur bilemiyorum? ?
yine kafiye takıntısı başladı
kelimeleri seçemiyorum..
kısacası
yüreğim boş, hayallerim boş..
belki biri sever diye yazıyorum..

Nameler nameler nameler..
benim hayatımı gizlerler..
çok yalnızım
bu kalabalıklar içinde
hem ağlarım,
hem gülerim..
ama sadece namelere söylerim
içimdekileri..
belki bi gören olur diye yazıyorum..

Gidiyorum sonu görünmeyen bi yolda
nereye gidiyorum bilmiyorum..
yaşıyorum ama
ne için?
kimin için?
belki bilen vardır diye yazıyorum..

Siliyorum hafızamı
unutuyorum herşeyi..
o eski, o tatlı, o güzel günleri..
ama nasıl unutulur
onun o ateşli, o masum gözleri..
o sıcak, o içten gülüşü..
belki hatırlatan olur diye yazıyorum..

Kah dalıp dalıp giderim
kah içimi dökerim
sırf hayatın anlamını anlamak için
egolarımı ezerim..
Koy gitsin
ver yansın
vur patlasın, çal oynasın..
ya da uğraş
ne şiş yansın ne de kebap diye..
belki akıl veren olur diye yazıyorum..

Adım Ulaş’tır benim
ve tek bir dileğim vardır..
olur mu bilmiyorum ama
belki gerçekleşir diye yazıyorum..