Adamın biri âşık olmuş Muhammed’e
Görmek istemiş bir kez onu düşte
Onu rüyâda görmek için
Yanıyormuş için için
Bir mürşide ulaşmış
Ona akıl danışmış
Demiş, ben âşığım Muhammed’e
Görmek isterim bir kez onu düşte
Mürşit demiş, buyur gel, katıl aramıza
Sen de dâhil ol saflarımıza
Namazını kıl, ne verilirse ye
Ama yeltenme bir şey istemeye.
Adam; hay hay, şeyhim, demiş
Gitmiş abdest tâzelemiş
Vermişler buna üç öğün tuzlu balık
Su beklemiş adamcağız, bakınmış alık alık
Ama ne su veren olmuş,
Ne de adam cesâret bulmuş.
Mürşit, demiş, evladım yat bakalım yatağa
Muhammed’i görerek kalkacaksın sabaha
Akşam yatmış yatağa, içerisi yanık yanık
Şırıl şırıl rüyâlar görmüş, değillermiş bulanık
Sabah olmuş, mürşit sormuş:
Oğlum, ne gördün sen rüyâda
Hele bir anlat, çâre bulalım sana da
_Pınarlar, çeşmeler vardı, sanki gerçek sandım
Dayadım ağzımı, doya doya içtim, kandım
Mürşit demiş, evladım işte böyle
Sen suya yanmıştın, su gördün
Muhammed’e yansaydın, elbet onu görürdün.

Adnan Ünal “ ö.ç.m “
Not: Bu manzum bir hikâyedir.