GECELER

Her dem baş koyduğum ve sığınağım
Kucağını açıp bekler geceler.
Mâ’nâ âlemi, tefekkür kaynağım
Vuslatı içinde saklar geceler…

Her taraf karanlık, sessiz ve sakin
Zikirdir perverim mevlaya yakın
Manevi tarlaya ektiğim ekin
Ruhumu günahtan paklar geceler…

Yalnızlıktan arındırır düşüncem
Dilimde terennüm tevhid’dir hecem
O’nda cevap bulur bütün bilmecem
Gerçeği batıl’dan aklar geceler…

Çırpınan bir beden var-yok arası
Gece ilaç olur kalmaz yarası
Vecd ile başlayan gönül sefası
Kalbime süruru ekler geceler…

Tan ağarmaya başlar ki ne hazin
Kalk ey nefis şimdi derdinle gezin
Rahman’a yolcu ol ağlasın gözün
İmanı sinende yoklar geceler…


1985
Salih Sebahattin KARADAĞ