Atlılarım, atlılarım.
Kıratlarım, doru atlarım.
Ecdadımın yurdundan.
Küçük Asya’nın yaylalarına.
Oradan da dolu dizgin dört nala.
Rum ellerine, Macar ovalarına,
Viyana kapılarına,
Kanatlanıp uçan atlarım.
Bu atlar kızıl kanatlı değil.
Yeşil kanatlıdır benim atlarım.
Süvarileri ise yeşil kalpaklı, sarıklı atalarım.
Benim atlılarımı sorun dünyaya.
Köhnemiş Konstantine Poliye.
Çanakkale’ye saldıran emperyalizme.
İstiklal harbinde Yunan’a.
Daha dün Kıbrıs’ ta Papaz Makariyos’a,
Hain, Nikos Samson’a,
Atlarım; atlılarım,atlılarım.
Zümrüt kanatlı atlarım.
Üzerlerinde yiğit kalpaklılarım.
Onları Tanrı cennetten yolladı.
Şehitler şühedalar yeşildir sarıkları.
Yunuslar, Mevlanalar, Horasan erenleri.
Onlar ki İslam’ın atları yemyeşil kanatları.
Onlar Peygamberin askerleri yeşildir sarıkları.
Atlarım; atlılarım, atlılarım.
Yeşil kanatlıdır Buraklarım.
Geçmişten geleceğe ebediyen ben varım.
Oğuz Hanlar, Atillalar, Alpaslanlar.
Fatihler, Süleymanlar, Muratlar, Atatürkler.
Onlar bütün dünyaya insanlığı adaleti yaydılar.
Onlar ki Tevhit sancağıyla semadan geldiler.
Yeşil kanatlı , Buraklara binmiş, nurdan melekler.