7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1826
Okunma
Bir bir yanaşırlar rıhtıma,
hiç birşey olmamış gibi yüzsüzce,
içinden bir türlü atamadığı bir yığın anıları,
çarptıkça hırçınla sahile
gözleri melüm melüm seyre dalar sadece,
anlatamaz...
susmayı tercih eder çaresizce perişan dil,
ve yüregi parçallansada,
fırtınalar koparsada
gece gündüze hasret kalsada,
yinede anlatamaz...
anlatsada anlarlar mı ki ?
özlem duyar bir ahh çekişle gün ışığına,
içinde parıldayan gökkuşağı renklere,
uçuşan uçurtmalara,
sıcak, taze, mis gibi kokan simite,
huzur içinde içilen bir bardak sıcak çaya,
bu düşünceler kısa süreli sarsada bitkin vücudunu,
diker yinede yorğun bir okadar özlemle dolu gözlerini sahile,
yüzsüzce çarpan anılarına bakar öylece
ve öfkeyle parçalamak ister çıplak elleriyle,
nafile güç yetiremez yorğun beden ve yine,
susmayı tercih eder...
Cevap Yaz