Ey yüce Türk milleti, ufkunu kararttırma.
Bilki bu senin davan, baskılara aldırma.
Vatan millet bayrağın, senin özündür özün.
Sen her zaman doğrusun, kızarmadı hiç yüzün.

Doğruluk erdemliktir, vatan sevmek asalet.
Ülkesini böldürmez, hiçbir zaman bu millet.
Yeter haksızlık bitsin, bir gün kopar kıyamet.
Kıymetini bilelim, bu ülke bize nimet.

Mandacılık himaye, yakışır mı sizlere.
Atatürk ne söyledi, ne demişti bizlere.
Hürriyet ve istiklal, hürlük özgü Türk’lere.
Şu Avrupa Birliği, ne verecek bizlere.

Sömürge oldu ülke, faizci tefeciye.
Birde devşirmeler var, susmayın bölücüye.
Ulusçu Atatürk’çü, hedeftir devşirmeye.
Sevmesen de ey gafil, vatandaşsın ülkeye.

Hoplar ile Bop’larla, yürümez bu coplarla.
Anayasal hakları, verilmeli bu halka.
Diktamı faşizim mi, demokrasi nerede.
Tayin ile yürüyor, siyasette bir yerde.

İstiklal Savaşı’nı, böyle mi verdi Türk’ler.
Vatan millet yolunda, her zaman birleştiler.
Böldürmedik ülkeyi, her zaman koruduk biz.
Bölemez hiçbir kuvvet, bölemez hiç dengesiz.

Ey yüce Türk milleti, vatanını böldürme.
Vatan millet sevgini, hiç kimseye yerdirme.
Sahip çık bayrağına, susup tavizde verme.
Her şey aslına döner, sakın tuzağa gelme.

Yetecek Türkmendağlı, anlayan anlamıştır.
Sahipsiz değil vatan, hak hukuk başlamıştır.
Bu ülke bir zümrenin değil, bizim yurdumuz.
Birlik beraberlikle, haydi dimdik durunuz.