Bir tatlı muhabetin özlemindeydi sevdası,
Benimse, yalnızlığına saldığım merhaba da.
Gülerek davet etti,dağıldı hüznün havası,
Başladı kelamımız,çeşit çeşit mevzuda.

Sohbet ilerledikçe derinleşti konular,
Hayat hıkayeleri,serildi göz önüne.
Öksüz ve yetim geçirilmişti yıllar,
Ve eziyet,büyüdükçe, ruhla beden üstüne.

Kimsesiz kalmış ve buyüzden devlet almış,
Yerleştirmişti yurduna ,bu vatan evladını.
Kimsesizlik ruhunda derin yaralar açmış,
Bilememiş yaşadıkça mutluluğun tadını.

Olumsuzluklar bir an bırakmazken peşini,
Sırdaşı gecelerde,hayallerle konuşmuş.
Ve işte bedbahtlığın sermiş yere leşini,
Beyaz cehenneme inat,ruhu kardelen dolmuş.

Gençliği bedendeyken,serde ihtiyarlamış,
Eğitmiş dimağını,nice okyanusları aşmış,
Emr_i itaatte daim ,Yaradan aşığıymış,
Metanetli kalp ile,ekibin en başıymış.

Ve şaşırtarak beni,bana anlatıyorken,
Yanında özlemimi,vuslatımı dindirdim.
Yeditepe üstünü duman kapatıyorken,
Son cümleyi görmeden,sonsuzluğumu bildim.

Yüreği yüreğime eş olmuştu ya artık,
Ruhumun toprağına,sevdalarını ektim.
Hayatın manasına beraber demir aldık,
Hak"kın rızası için,onu arkadaş seçtim.

Önü ,bir merhabayla açılan derin dostluk,
Şimdilerde ebediyet limanına rotalı.
Yürek yürek üstünde, hedef olmuş sonsuzluk,
Her cihana nam olsun,ruhun arkadaşlığı...