Uhud!

Çok şiddetli bir savaş oluyordu Uhud’da;
Yetmiş iman askeri soluyordu Uhud’da.

Rasûlullah s.a.v. bir ara zırhına darbe yedi;
Parçası gül yüzüne battı ve eza verdi.

Ebu Ubeyd’e onu dişleriyle çıkardı;
Öndekiler döküldü elim bir acı sardı.

Nur yüzü kanıyorken geldi başka bir darbe;
İnci gibi dişleri oluverdi harabe.

Ashap dedi bunlara beddua et hak Rasûl;
Acımadan bizleri kırıyorlar bak Rasûl.

Hayır, onlar bilmiyor gaflet içinde böyle;
Allah’ım tarafından hakka hidayet eyle.

Şahsına gelen acı hiçte değil önemli;
İnsanlığa rahmettir daim gözleri nemli.

& Hendek!

Hicretin ilk beş yılı, müşrikler çıktı yola;
Medine’yi sardılar ve durdular kol kola.

Müslümanlar hendekle, savundu Nur şehrini;
Vaziyet çok vahimdi, üzdü rahmet nehrini.

Öğle, ikindi, akşam, geçti kazaya kaldı;
Sebep olan kâfirler, elim beddua aldı.

Uhud’da kanı aktı, ama önem vermedi;
Burada Namaz geçti, gözü bir şey görmedi.

Rahat kâşanelerde geçiren namazını;
Çok arar ahirette, Şefaatin azını.

Dininin direğini, yıkan duysun bu sesi;
İsterse keyif çatsın, ister gitsin neşesi.

Hata kusur var ise, Garibi’nin eksiği;
Her zaman kırık zaten, beşiği ve eşiği…


Garibi-Salih Yıldız……20.01.2009







.