ZAMAN BANA ECEL OLDU

Nisanları beklerim yağmurda, yaştayım
Mekânla uğraştayım kendimle savaştayım
Bahar yaz hızlı geçti şimdi karakıştayım.

Mutluluğu istedim yüreğim hicran doldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

Bulanık derelerde, çamurlu selde kaldım
Bilinmez mevsimlerde, rüzgârla, yelde kaldım
Yalnız gecelerimde, yaban illerde kaldım.

Gülmeleri bekledim, ama cemalim soldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

Hüzünler içindeyken; sonbahar çoktan bitmiş
Hayal alemindeyken; neşeyle, huzur yitmiş
Bedenim sıladayken ruhum gurbete gitmiş

Her yerde yılanlar var baykuş beynimi yoldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

Ben dünyaya küsmüşüm, şenlik neyime benim
Tozlarda, güzlerdeyim; buzlarda üşür tenim
Harabeden hücreme yoktur gelip gidenim.

Işıklar, aydınlıklar birer birer kayboldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

İlim deryası değil, üç beş hece yazıyım
Yokluğun yokuşunda; varlığın en azıyım
Bu alın yazım ise; kaderime razıyım.

Hayatın mengenesi gelip hep beni buldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

Zehiri yudumlarım, çilenin ortasında
Dertlerimi katlarım kederin çarpısında
Hasreti omuzlarım, umudun artısında.

Sevdiğim; adın, sırrın can evime kaydoldu
Ben "Zaman ölsün" dedim; o bana ecel oldu.

KADİR DURAK
(lebiderya)

ESER YAZAR ADINA TESCİLLİDİR
KAYNAK GÖSTERİLMEDEN İKTİBAS EDİLEMEZ...