Ben çok hain gördüm, içi kin dolu.
Bölücülük meslek, hainlik yolu.
Ufak bir bedelle, satar vatanı.
Düşman bellerler, benim atamı.

Bunlarda ki kanın, neshebi sahih.
Nankörlük ruhunda, yazıyor tarih.
Bilmem kaçıncıdır, ihanetleri.
Hak eden bulacak, kıyametleri.

Bayrağı toprağı, satma düşmana.
İsyanlarım varır, Yüce Rahman’a.
Fırsatını bulsa, kıyar her cana.
Ne versen doymazlar, düşman vatana.

Kirletme toprağı, toprak ağlıyor.
Şehidin kemiği, bundan sızlıyor.
Al bayrakta kanı, hüzün duyuyor.
Şehit toprak kızgın, hesap soruyor.

Eren evliyada, birlik meyhitlen.
Bu mübarek toprak, dolu şehitlen.
Hain ibret almaz, şanlı tarihten.
Hakk hakikat bilmez, uzak tevhitten.

Yarabbim vatanın, ne çok düşmanı.
Görmedim bunlardan, pişman olanı.
Ar namus şereftir, Türk’ün divanı.
Bunları ezmenin, geldi zamanı.

Vatan millet bayrak, deyip yatanlar.
Şairler ozanlar, destan yazanlar.
Birlikte olalım, ürksün düşmanlar.
Mehmet Akif gibi, yazın ozanlar.

Allahım coşku ver, coşku bizlere.
Nankörler hainler, yazık sizlere.
İnsanlıktan uzak, şu katillere.
Haddini bildirmek, haktır bizlere.

Türkmendağlı yeter, anlayan anlar.
Çok şehit verdim ben, ağlar analar.
Benim şu yüreğim, elbet kan ağlar.
Kalmadı sabrımız, korksun düşmanlar.