İki çirkef, halef selef.
İkisi de zalimin şahı, zulmün mimarı.
Daha kurumadan,
Birinin elleride;
Hiroşimalı çocukların kanı.
Kirletti öteki kusmuğuyla cihanı.
Ne can çekişeni görürüler,
Ne duyarlar ağlayanı...

Geri getiremez devran.
Geçen zamanı,giden canı.

Gazze’de Bir trajedi sahnelenir.
İnsanlık debelenir.
Vicdan,haya, insaf sobelenir.

Uçuşur,
Bebeklerin donuk gözlerinde yeşil sinekler.
Cani, kıydığı masum can üstüne can ekler.
Donar damarlarda kan.
Filistin, yaralı ceylan.
Boğacak iki ezeli hempayı,
Filistin’de akan kan.

Utanırken rüzgâr takvim yapraklarından.
Onlar hem canı yok ederler hem cananı,
Sıkılmadan utanmadan...
Yüklenirler boyunlarına onca günahı,
Titrer mekan.
Paramparça insan olan da vicdan.
Bilseler?!
Aheste aheste çıkar mazlumun ahı.
Kimsenin yanına kalmaz yapılan.
Ankara,16.01.2009 İ.K