merhaba,

dizelerin içeriği çok güçlü, öğretileri sağlam,
şairin deneyimlerini aktarması, özgün olması açısından okunası niteliklere sahip..
didaktik öğeleri barındırması açısından da, hemfikir olacak okur sayısı da yüksek olur..

diğer taraftan, şiir dilinin gerektirdiği kıstasların içerilmesi de zorunlu olur,
yani akıcılık, ses ahengi, akılda kalıcılık açısından..

dizelerin her birinde fiilimsi var, hüküm yok ama, duyguyu aktarması bakımından her dizenin sonunda veya öbek sonunda bir hüküm bulunmalı gibi.
yani; "... yapması", "... olması", ".... demesi" sonlarını takiben; "... söylemesi, beni ben etti", veya buna benzer bir sonuç istiyor sanki..

dize öbeklerinin konumu, alt temaların teşkili açısından daha farklı olmalı, konu değişiminde, dörtlük olmasını zorunlu kılmaksızın, öbeklenme yapılmalı..

uyaklama, üzerinde çok durulsa bile, içinde ses ahengi vermek yerine kulağa yorucu etkide bile bulunabilir.
o nedenle genelde gizli uyakları seçmek daha faydalıdır.

çabalarınızı destekliyorum,
bunlar salt kendi bakış açımla katkıda bulunmak istediğim görüşlerimdir,
olumlu görmeniz hlinde, şiirlerinizi bana iletirseniz görüşlerimi arzederim efm.
kırılmayınız lütfen.. sadece "eline sağlık" demekten nefret ediverdim hep :)

başarılar dilerim. esen kalınız. saygılarımla.
orhan tiryakioğlu