3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
908
Okunma
(Hala akıyor gözyaşı...)
Siyah perdeler iniyor,
Gün görmemiş veledlerin gözüne.
Hiç Güneş’in doğmadığı bu yerde;
Kırmızı,kıpkırmızı,iğrenç;
Kan akıyor,kan doluyor kadehlere.
Ve peşi sıra bu gezegenin vağrolanları,
Bir karınca sürüsü kadarıncası,
Diğer,Yuvası bataklık olmuş kardeşlerine,
Ekmek uzatıyor,yaprak uzatıyor,bağırıyor...
Elinden geldiği kadarınca,gücü yettiğince.
Ve diğer ipleri elinde tutan,
Kukla üstadları sessiz,sakin.
İpin ucunda elleri-kolları bağlı,
Zırıl zırıl ağlayan kuklaları.
Kimin umrunda acı çeken soydaşları.
Ve işte o acımasız,korkunç;
İğrenç insancık parçaları.
Yıkın,dökün oyuncaklarınızı.
Siz ki mahallelerin,sokakların,
Gün görmüş şımarık çocukları...
TurhanKoç
Cevap Yaz