17
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
2350
Okunma
Sevgili şair dostlarım,şiirin hikayesi bir arkadaşımdan geldi.
Severek evlenen bir çiftin hikayesi.Severek evlenmişler fakat sonradan bayan insanların dolduruşuna gelerek eşine ters davranmaya başlamış.Adam öldükten sonra ise kıymetini anlamış ve çok üzülüp ağlamış.Hergün ölen eşinin kabrine giderek yas tutmuş...İşte hikayemiz bu.
Arkadaşlarım benden böyle bir hikaye üstüne,bir şiir yazmamı istediler;bende nacizhane böyle bir şiir yazdım.
Saygılar....
Bir ok vurdun,bu sinemi dağladın
Demedin ki, gönlündeki yare ne?
Yanındayken kıymetimi bilmedin,
Bundan sonra ağlasanda çare ne?
Değer verip, birgün beni saymadın
Sevgi dolu, güzel bir söz duymadım
Ben sağ iken kıymetimi bilmedin
Bundan sonra kıymet bilsen çare ne?
Hasta,yatağında inliyor canım,
Yatmaktan çürüdü,baksan her yanım.
Sevdası kıt olan bana, ağ yarım
Bundan sonra kurban olsan çare ne?
Gel ağlama,gözlerinin yaşı ne?
Daha gelmem hayaline,düşüne
Hergün gelip sen kabrimin başına
Karaları bağlasanda çare ne?
Bundan sonra hatrımı sorsanda
Alaettin’i kucaklayıp sarsanda
Mezarıma gül goncası sarsanda
Gözyaşınla sulasanda çare ne?
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz