Celal Çalık Şiirleri;

İnsan hayatında siyasi, ekonomik ve politik entrikaların, ve sonrasında yaşanan toplumda insana bıraktığı izleri mizahi anlatımla ve ironiyle veren bir kalem.

Hiç bir şeyin göründüğü gibi olmadığını görünen yüzün timsah gözyaşı olduğunu ve hala insanların birbirlerini gözünün içine baka baka nasılda kandırıyor sandıklarını.
Asıl ideolojinin insan vicdanında olduğunu betimlerken.

Kimi güldük, kimi düşündük, kimi vahlandık! Olan bu!
Okuduklarımızdan paye çıkarmadık acı olanda bu ya!
Aaa ne güzel şiir,oysa ne acıdır gülerken düştüğümüz durum...

Zaten doğrunun kazandığı zaferle, oyunu kılıfına uyduranın zaferi nedense hüsrandır.
Haklının zaferi bir avuçken, haksızın zaferi boy boy gösterilir.

„Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar hesabı” göz boyamanın yada koyunlaşmanında bir adaleti var, ölçüsü var bunu dengeleyemedik!

Acı olan her kes her şeyin farkında, hatta feryatta ama değişen yada yapılan hamle yok.
Böyle gelmedik neden böyle gideriz.

Çoban sürüye lazımdır, ve ne yazık ki etimiz, sütümüz, derimiz, yünümüz yüzüle yüzüle ne adet kaldı ne töre, satıla satıla kalacak kime! (af ola!) Al sana, al bana kalan kör Hasan'a,
Hasan'da kalmadı lazer çıkalı!

Din, Siyaset ve gelişen ülke adına yaptıkları bu sac ayağına yatanlar vur patlasın çal oynasın da, madalyonun öbür yüzü bambaşka!


Bam teli dize;
bundandır halkımızın kemandan ve Kemal’den nefreti

Abi nobeli alırsın da sen fitil fitil burnundan getirirler vergi bile alırlar senden, ödül vergisi!

dikine dikine konuşma Celâli
kıvır biraz
biraz da küfret
belki nobel verirler

Kalem ince düşünmüş, şair sorgulu lâkin bu şiirlerin tek olumlu yanı tarihi belge olarak kalması.

Her daim saygım,
Her daim sevgimle,
Ağabeyim.


Hazırla sen nevaleleri geliyorum:))