Felek pusu kurmuş örer ağını,
Adım adım takip eder şer beni.
Murat alıp bir dem olsun gülmedim,
Fazla sürmez, bu dert bir gün yer beni.

Yıllar beni halsiz koydu, yorgunum
Yüzüm gülmez, kaderime kırgınım
Bir vefâsız sevgiliye vurgunum
Çeker gider, tek başıma kor beni.

Sevgi umdum; cefa verdin, dayandım
Uykulardan kâbus ile uyandım
Yollarını gözlemekten usandım
Ya gel, ya da çek bıçağı vur beni.

Yangın başlar kalbe hasret dolunca
Bülbül susar, gül sararıp solunca
Çekilmiyor karşılıksız olunca
Kül eyledi sevda denen çor beni.

Gel de söndür şu yangını tütmesin
Ümitlerim hüsran ile bitmesin
Ölürsem de gözüm açık gitmesin
Bir kez olsun canı dilden sar beni.

Senin için yananları görmedin
Ahde vefa edip sözde durmadın
Bugüne dek aramadın, sormadın
Hiç değilse musallada sor beni.

(Kır Çiçeği/1998)