4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1007
Okunma
Son zamanlarda,haklı olarak tepki gösterdiğimiz İsrail saldırıları karşısındaki
olumlu insani tavrımızı giderek barışa ve gelecekte güzel bir dünya kurma ülkümüze zarar verir şekilde nefreti alkışlayan,toptancı bir linç söylemine
dönüştüren eyyamcı şaircikler türedi.İsrail’i değil,haksızlığı ve insanın yaşama
hakkına saldırıyı kınadığımızı unutursak,Yahudi toplumu ebedi düşman haline
getirilir.Halbuki biz,ebedi düşmanın o,şu,bu millet olmadığını;asıl insanlık düşmanının en başta "insana düşmanlık duygusu" olduğunu,bütün kötülüklerin bu duygudan doğduğunu belirtmeliyiz.Bunun yolu da;rengi,ırkı,dili,dini ne olursa olsun,barış ve sevgi dünyası adına,sömürüye,hukuksuzluğa ve yaşama hakkına saldırıya tepki göstermektir.
Köprü kur geçmeye zalim nehrini,
Bu ilkel salla hiç,olur mu sersem?
Çıkma insanlıktan,kusma zehrini;
Kin güden kul felah bulur mu sersem?
Dikeni var diye gülden geçilmez,
Ayrık sardı diye ekin biçilmez,
Sözlerin yaraya merhem de çalmaz,
Yüksek ateşi kin,alır mı sersem?
Mevlana-Yunus’un bir bak çağına,
Ne zalimler çöktü halk ocağına,
Yine davet vardı sevgi bağına,
İnsan hiç sevgisiz kalır mı sersem?
Günay’ım yakışmaz melâmet sakın,
Hikmete erdinse,hidâyet yakın,
Vazgeçtim sersemden,divane bakın;
Kalıcı körlüğe denir mi sersem?
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz